Bezienswaardigheid Parco Sigurtà van dichtbij bekeken

Een kilometerslang pad in het park met bijna 30.000 soorten rozen. Ze bloeien elke lente en zomer tussen maart en juni, waardoor het park de droombestemming van elke botanicus is.

Dit labyrint werd geopend in 2011 en bestaat uit een haag van meer dan 1.500 taxusbomen van meer dan 2 meter hoog. Het strekt zich uit over een oppervlakte van 2.500 vierkante meter en in het midden van het doolhof staat een pagode met een panoramisch uitzicht.

Een van de meest pittoreske delen van het park, waar je de grote verscheidenheid aan bomen in de tuin kunt zien. Van Japanse esdoorns tot dennen en cipressen, ervaar hun verschillende tinten groen, geel en goud.

Dit grote uitgestrekte gazon, ook wel bekend als het Grote Gras, lijkt zich zo ver uit te strekken als het oog kan zien. Het gebied heeft ook een bosrijk gebied, twee vijvers, beide smaakvol gevuld met bloeiende bloemen, en de grote eik.

Zoals de naam al doet vermoeden, is de Grote Eik een van de oudste en grootste bomen in de tuin. Dit prachtige voorbeeld van een Engelse eik is bijna 400 jaar oud en is meer dan 40 meter hoog, met een ronde stam van 6 meter.

Aan de voet van de Great Lawn vind je bijna 40.000 doosvormige bomen. Deze bomen zijn gesnoeid in ongewone en bizarre vormen, heel anders dan in traditionele Italiaanse tuinen.

Er zijn meer dan 80 siermeren in het park, waaronder de beroemde watertuin. Het staat bekend om de weerspiegeling van het Scaligero kasteel en tijdens Tulipanomania zijn er kleurrijke roterende tulpenbedden.

Dit gebouw werd oorspronkelijk in 1792 gebouwd door markies Antonio Maffei en het kijkt uit over de grot. Buiten het gebouw staan bloemen die bloeien in de lente, maar ook buiten het seizoen een scala aan kleuren bieden.

Deze pittoreske grot, die oorspronkelijk Gianna's Grot heette, is door mensenhanden gemaakt met natuurstenen en talloze fossielen voor markies Maffei. Later werd het in 1942 gewijd aan Onze Lieve Vrouw van Lourdes.

Het gebouw werd aan het einde van de 18e eeuw gebouwd door markies Maffei en werd aanvankelijk gebruikt als wapenkamer. Later werd het een ontmoetingsplaats voor intellectuelen en nu wordt het gebruikt om persconferenties en privébijeenkomsten te begeleiden.

Een van de oudste manieren om de tijd aan te geven, de zonnewijzer in Parco Sigurtà is gemaakt in 1990. Het bestaat uit verschillende geometrische houtsnijwerken en voorstellingen van de zon en was opgedragen aan Galileo Galilei.

Hoewel de meeste bloemen, planten en bomen in het park decoratief zijn, is er een gebied gewijd aan therapeutische en medicinale planten. Deze kruidentuin begeleidt bijna 40 geneeskrachtige planten en een paar standbeelden.

Vlakbij de Hermitage is een rustig gebied dat de laatste rustplaats is van de trouwe troetelhonden die ooit toebehoorden aan de familie Sigurtà. Het staat bij een vijver met witte lelies als herinnering.

Dit bronzen beeld van Carlo Sigurtà is gemaakt door beeldhouwer Dante Carpigiani en is bijna 3,4 meter hoog. Het standbeeld is een bijna levensechte replica van het onderwerp, tot aan de wandelstok van bokshout aan toe.

Vlakbij het standbeeld van Dr. Sigurtà en omringd door eeuwenoude Buxusplanten staat een rots met de woorden van leven en hoop van de Amerikaanse dichter Samuel Ullman en die van Albert Bruce Sabin.

Het meest typische symbool van de liefde is de rode roos. Om dit te eren heeft het park een speciale hoek van het terrein gewijd aan liefde in alle soorten en maten, met een bankje omringd door prachtige rustieke rode rozen.

Er is een agrarisch gedeelte van het park met een educatieve boerderij waar je kennis kunt maken met allerlei boerderijdieren, waaronder schapen, ezels, geiten, kippen, kalkoenen en eenden.

Er is een speciaal gebied gereserveerd in een park met een weiland waar damherten leven, paren en eten. Af en toe hoor je geweien tegen elkaar botsen in een paringsgevecht om de aandacht van het vrouwtje te trekken.